IoT در صنعت

مدل بلوغ IoT 

مدل بلوغ IoT متشکل از پنج مرحله است که عموما درمورد مرحله اول آن بیشتر صحبت شده است. اگر مراحل اولیه، ارزشی را که شرکت­ها بدنبال آن هستند تامین ننماید، برخی شرکت­ها مراحل اولیه را به طور کامل ندیده می­گیرند. این مدل ناپختگی شرکت­ها را در مرحله اول نشان نمی­دهد، بلکه اهمیت فرصت باقی­مانده در IoT را، حتی وقتی مراحل اولیه طی شده­است، نشان می­دهد.

فناوری IoT در مرحله اول (نظارت) با استفاده از حسگرها و دستگاه­های مبتنی بر IoT، نظارت پایدار شرایط محصول را ممکن می­سازد. عملکرد محصول در مرحله دوم، یعنی در مرحله کنترل، با استفاده از الگوریتم­ها و نرم­افزارها به تغییرات خاصی که در شرایط یا محیط آن (اگر اتفاق X رخ داد، Y عمل می­کند) اتفاق می­افتد، عکس­العمل نشان می­دهد. محصول در مرحله سوم قابلیت بهینه­سازی را نیز بدست می­آورد و تحلیل­ها موجب بهبود مستمر و خودکاری عملکرد محصول می­شود. مرحله چهارم توانمندی­های سه مرحله قبل را ترکیب می­کند، اما محصول در این مرحله می­تواند به صورت خودکار و بدون مداخله انسان کار کند و مرتبا خود را با دیتای محیط و اولویت­های کاربران تطبیق دهد.

در آخر، مرحله پنجم سیستم خودگردان است که پتانسیل کامل IoT در توانایی یک محصول نه تنها در کار کردن خودکار، بلکه در ارتباط مستمر با سایر اشیاء متصل را نشان می­دهد و بر عملکرد هر دو تاثیر می­گذارد.

موردکاوی راه اندازی IoT در دانمارک

شرکت­های دانمارک شروع به بکارگیری IoT کرده­اند و آنهایی که بقاء خود را در این حوزه حفظ کرده­اند، بیشتر از شرکت­های همتای خارجی خود متوجه پتانسیل بالای IoT شده­اند. با این وجود تعداد شرکت­های دانمارکی نسبت به همتاهای خارجی خود دارای طرح­های IoT مستمر کمتری هستند.

دو عنصر قابل­توجه مزیت آغاز استفاده از IoT را برای شرکت­های دانمارک فراهم می­آورد. اولین عنصر، باوری مشترک در بین شرکت­های دانمارکی در مورد پتانسیل IoT است. عنصر دوم ویژگی­های بازار دانمارک است. سرعت رشد بازار در منطقه شمال اروپا تقریبا دو برابر بازار جهانی در به کارگیری IoT است.

هم دانمارک و هم ۶۰% شرکت­های خارجی دارای طرح­های مستمر IoT هستند. با این وجود، میزان طرح­های درحال اجرای IoT در دانمارک (۶۰%) کمتر از نمونه­های بین المللی (حدود۸۰%) است. درنتیجه، علی­رغم اینکه شرکت­های دانمارک نسبت به همتاهای خارجی خود اعتقاد بیشتری به IoT دارند، ولی به نظر می­رسد در مرحله اجرا عقب مانده­اند.

کاوش زنجیره بلوغ برای شرکت­های دانمارکی نشان می­دهد که بیش از نیمی از شرکت­های شرکت­کننده در نظرسنجی از مرحله اول “نظارت” استفاده کرده­اند، از این رو این روش رایج­ترین روش کسب ارزش IoT است.

گرچه ۶۰% شرکت­های دانمارکی در حال اجرای طرح IoT هستند، در حقیقت شرکت­های دانمارکی و همتاهای خارجی آن به طور مشترک با دو مانع در  پذیرش IoT روبرو هستند: ۱٫ سرمایه­گذاری مالی (حدود ۴۰% شرکت­های خارجی و شرکت­های دانمارکی تحت بررسی در حال­حاضر سرمایه­گذاری خود در IoT را سالانه ۱۰% افزایش می­دهند)، و عدم سرمایه­گذاری به شکل تملیک (هیچ یک از شرکت­های دانمارکی -۲ شرکت از ۳۵ شرکت­کننده در نظرسنجی- اظهار نداشتند که IoT را از طریق تملیک توسعه داده­اند). ۲٫ نبود رهبری روشن در IoT (تنها حدود یک چهارم شرکت­های دانمارکی شرکت­کننده در نظرسنجی رهبری واضحی برای فعالیت­های IoT خود تعریف کردند).

پنج مانع اصلی راه در بکارگیری IoT در دانمارک (هزینه، ارزیابی کسب ارزش، برخورد- وقفه، شکاف دانش)

شرکت­های دانمارک شروع به بکارگیری IoT کرده­اند و آنهایی که بقاء خود را در این حوزه حفظ کرده­اند، بیشتر از شرکت­های همتای خارجی خود متوجه پتانسیل بالای IoT شده­اند. با این وجود تعداد شرکت­های دانمارکی نسبت به همتاهای خارجی خود دارای طرح­های IoT مستمر کمتری هستند.

دو عنصر قابل­توجه مزیت آغاز استفاده از IoT را برای شرکت­های دانمارک فراهم می­آورد. اولین عنصر، باوری مشترک در بین شرکت­های دانمارکی در مورد پتانسیل IoT است. عنصر دوم ویژگی­های بازار دانمارک است. سرعت رشد بازار در منطقه شمال اروپا تقریبا دو برابر بازار جهانی در به کارگیری IoT است.

هم دانمارک و هم ۶۰% شرکت­های خارجی دارای طرح­های مستمر IoT هستند. با این وجود، میزان طرح­های درحال اجرای IoT در دانمارک (۶۰%) کمتر از نمونه­های بین المللی (حدود۸۰%) است. درنتیجه، علی­رغم اینکه شرکت­های دانمارک نسبت به همتاهای خارجی خود اعتقاد بیشتری به IoT دارند، ولی به نظر می­رسد در مرحله اجرا عقب مانده­اند.

کاوش زنجیره بلوغ برای شرکت­های دانمارکی نشان می­دهد که بیش از نیمی از شرکت­های شرکت­کننده در نظرسنجی از مرحله اول “نظارت” استفاده کرده­اند، از این رو این روش رایج­ترین روش کسب ارزش IoT است.

گرچه ۶۰% شرکت­های دانمارکی در حال اجرای طرح IoT هستند، در حقیقت شرکت­های دانمارکی و همتاهای خارجی آن به طور مشترک با دو مانع در  پذیرش IoT روبرو هستند: ۱٫ سرمایه­گذاری مالی (حدود ۴۰% شرکت­های خارجی و شرکت­های دانمارکی تحت بررسی در حال­حاضر سرمایه­گذاری خود در IoT را سالانه ۱۰% افزایش می­دهند)، و عدم سرمایه­گذاری به شکل تملیک (هیچ یک از شرکت­های دانمارکی -۲ شرکت از ۳۵ شرکت­کننده در نظرسنجی- اظهار نداشتند که IoT را از طریق تملیک توسعه داده­اند). ۲٫ نبود رهبری روشن در IoT (تنها حدود یک چهارم شرکت­های دانمارکی شرکت­کننده در نظرسنجی رهبری واضحی برای فعالیت­های IoT خود تعریف کردند).

پنج مانع اصلی راه در بکارگیری IoT در دانمارک (هزینه، ارزیابی کسب ارزش، برخورد- وقفه، شکاف دانش)

بسیاری از پاسخگویان هزینه بالای IoT را مانع به­کارگیری وسیع آن می­دانستند که این هزینه شامل تهیه حسگرها می­شد. این درحالی است که در حال حاضر هزینه حسگرها به طور قابل توجهی کاهش یافته است.  حسگرها تنها یکی از عناصر IoT هستند اما این روند کاهش هزینه حسگرها نماینده کاهش هزینه کل بخش­ها است. مسئله هزینه منجر به ایجاد مانع بعدی می­شود که بر یافتن ارزش تمرکز دارد.

مطالعات نشان می­دهد که ۵۷% مصرف­کنندگان در جهان معتقدند IoT تحول­آفرین خواهد بود اما اکثر آن­ها نمی­دانند که این تحول چگونه و به چه دلیل اتفاق می­افتد. شرکت­ها باید محل ارزش IoT را بدانند تا بتوانند درمورد نحوه دستیابی به آن تصمیم بگیرند. تا زمانیکه محل کسب ارزش مشخص نباشد، شرکت­ها ریسکی برای اقدام در این زمینه نمی­کنند.

فناوری IoT در مراحل اولیه به­کارگیری باقی می­ماند، از این­رو شرکت­ها درمی­یابند که ساختارهای حکومتی قدیمی نمی­توانند پذیرای IoT باشند. منظور از “ساختارهای حکومتی” در این حوزه فرآیندی است که هیئت مدیره شرکت مسیر حرکت را اولویت­بندی می­کند. این ساختار غالبا بر پایه یک مورد تجاری با پیش­بینی مالی انجام می­شود.

نکته جالب این است که چندین شرکت دانمارگی شرکت­کننده در نظرسنجی فناوری IoT را به طور آزمایشی پیاده کرده­اند، اما تعداد اندکی از آن­ها اثرات آن را اندازه­گیری کرده­اند. بنابراین به­کارگیری IoT هم در برخورد با ساختارهای قدیمی حکومتی شرکت­های بالغ است و هم سهل­انگاری در اندازه­گیری تاثیرات آن.

یکی از مهمترین موانع در بکارگیری IoT سختی فرآیند پذیرش آن توسط شرکت­های قدیمی است تا آنچه را قبلا انجام می­داده­اند فراموش کنند (وقفه ایجاد می­شود) و درعوض رویکرد تند جدیدی را برای ارایه خدمت به مشتریان اتخاذ کنند. وقتی سال­ها توسعه کاری از یک جانب منجر به موفقیت محصول شده، دگرگون کردن آن برای بازبینی کلی رویکرد، آسان نیست. در این صورت، شرکت­ها در مواجهه با عدم اطمینان به اجرای IoT، منتظر پویایی بازار می­مانند.

مطالعات بین­الملی گذشته نشان داده است که کمبود مهارت­ و دانش IoT در بین کارکنان و مدیریت یکی از بزرگ­ترین موانع در استفاده گسترده از آن است.

الهام از چهار صنعت

چگونه شروع کنیم؟

به شرکت­ها توصیه می­شود که چهار قدم زیر را اتخاذ کنند: انتصاب رهبری اختصاصی، ارزیابی جذب ارزش، ایجاد طرح به­کارگیری IoT و بررسی مشارکت­ها.

در بسیاری از موارد تحول کامل IoT کار مشکلی است اما مستلزم مدیریت تغییر است. برای اعمال موثر تغییر نیاز به یک تیم راهنما – یا یک فرد راهنما – است. چنین تیمی باید شامل افرادی با مهارت­های مناسب، ظرفیت رهبری، اعتبار سازمانی و ارتباطات موردنیاز باشد تا تغییر از این طریق مشاهده شود.

شناسایی جذب ارزش IoT در فضای مخصوص شرکت به عنوان یکی از موانع اصلی پذیرش IoT مطرح شد. بعلاوه توصیه می­شود که طرح  بکارگیری IoT را بر اساس ارزیابی جذب ارزش به نحوی تهیه کرد که فرصت­های IoT را در قالب نیازسنجی، طرح آزمایشی و مقیاس­گذاری نشان دهد. این کار شالوده­ای برای حصول اطمینان از پتانسیل طرح­های آتی IoT (طرح­هایی که نیازسنجی شده­اند) فراهم می­کند که مرتبا ارزیابی می­شوند و پیامدهای طرح­های آزمایشی، قبل از انتخاب مقیاس، مرتبا اندازه­گیری می­شوند.

در آخر شرکت­ها با بررسی فرصت مشارکت­ها می­توانند به نفوذ در زمینه­ای که ممکن است خارج از حوزه قابلیت­های هسته­ای باشد، سرعت بخشند.